شعر در مورد اسم احسان

شعر در وصف اسم احسان,شعر در مورد اسم احسان,شعر درباره اسم احسان,شعر درمورد اسم احسان,شعر با اسم احسان,شعر برای اسم احسان,شعر با کلمه احسان,شعر با نام احسان,شعر نو با اسم احسان,شعر با کلمه ی احسان,شعر در مورد اسم احسان,شعر درباره اسم احسان,شعر باسم احسان,بیت شعر باسم احسان,شعر درمورد اسم احسان,بیت شعر عن اسم احسان

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم احسان برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

 ترک احسان است احسان پیش ما آزادگان

طی کند آوازه احسان خود حاتم بس است

شعر در وصف اسم احسان

 ز احسان روزگار غریقم ولیک نیست

بر من جوی ز منت احسان روزگار

شعر در مورد اسم احسان

 طوق منت، گردن فرمانبران را لایق است

ترک احسان است احسان مردم آزاد را

شعر درباره اسم احسان

 می رسد احسان به هر کس قابل احسان شود

تنگدستان را وسایل گر نباشد گو مباش

شعر درمورد اسم احسان

 با حسن رویت احسان کی جوید

خود پیش حسنت احسان چه باشد

شعر با اسم احسان

 گر تو عاشق شده ای حسن بجو احسان نی

ور تو عباس زمانی بنشین احسان بین

شعر برای اسم احسان

 پیشه کن امروز احسان با فرودستان خویش

تا زبر دستانت فردا با تو نیز احسان کنند

شعر با کلمه احسان

 نپذیرد ز هیچ کس احسان

هر که از بندگی گریزان است

شعر با نام احسان

 سررشته عمر مسندآرایان

ممدود به قدر مد احسان است

شعر نو با اسم احسان

 رعدها آوازه احسان عالمگیر تو

ابرها چتر پریزاد سلیمان تواند

شعر با کلمه ی احسان

 ترا احسان و رحمت بیکرانست

شفیع ما همیدون مهربانست

شعر در مورد اسم احسان

 بوم در پادشاهی دادفرمای

به درویشان ز احسان کام بخشای

شعر درباره اسم احسان

 ز احسان زمانه دیده بردوز

کو دیده مردمی ندارد

شعر باسم احسان

 شکر احسان او ز من بشنو

پس بگوش جهانیان برسان

بیت شعر باسم احسان

 بلبلا بر منبر گلبن بگو هست

محسن درخور احسان بلی

شعر درمورد اسم احسان

 نیست احسان بنده کردن مردم آزاده را

بهترین احسان مردم، ترک احسان کردن است

بیت شعر عن اسم احسان

 می فشانم هر چه می گیرم چو ابر نوبهار

با من احسان، باتمام خلق احسان کردن است

شعر در وصف اسم احسان

 باد دستان را به احسان دستگیری کن که بحر

در سخای ابر با روی زمین احسان کند

شعر در مورد اسم احسان

 سایلان از شرم احسان اب می گردند و من

می شوم آب از حیا با هر که احسان می کنم

شعر درباره اسم احسان

 عمر اهل دولت از احسان دو چندان می شود

رشته هستی دو تا از مد احسان می شود

شعر درمورد اسم احسان

 چو باغ وصل خوش بویم چو آب صاف در جویم

چو احسان است هر سویم در این احسان همی گردم

شعر با اسم احسان

 دست احسان بر سر ما نه ز احسانی که ما

چشم روشن در تو آویزیم کان احسان تویی

شعر برای اسم احسان

 فرعون را احسان تو از نفس ثعبان می خرد

گرچه به ظاهر سوی او تهدید ثعبان می کشی

شعر با کلمه احسان

 تا نگردی پایمال منت امداد خلق

بی عرق گامی دو پیش از خجلت احسان برا

شعر با نام احسان

 جود اگر در معرض احسان تغافل پیشه نیست

میدرد حاجت گریبان از لب سائل چرا

شعر نو با اسم احسان

 چه احسان داشت یارب جوهر شمشیر بیدادش

که در هر قطره خون سجده شکریست بسمل را

شعر با کلمه ی احسان

 نیست سرو از بی بری ممنون احسان بهار

بار منت خم نسازد گردن آزاده را

شعر در مورد اسم احسان

 اگر مهر قناعت بازگیرد پرتو احسان

چو شبنم آبروی ما که برمیدارد از درها

شعر درباره اسم احسان

 چون سایه پایمال خس و خار بهتر است

آن سرکه نیست گرم ز احسان آفتاب

شعر باسم احسان

 هر گرا کردند راحت محرم احسان شب

چون سحر بر آه محمل بست در هجران شب

شعر باسم احسان

 چشم بر احسان گردون دوختن دیوانگیست

دانه ها هشیار باشید آسیا دلاک نیست

شعر درمورد اسم احسان

 قاتل و ساز مروت نپسندی (بیدل)

مد احسان نفس در نظر من تیغست

بیت شعر عن اسم احسان

 بسکه مردم دامن احسان زهم وا چیده اند

(بیدل) از خست کسی را سایه دیوار نیست

شعر در وصف اسم احسان

 اینقدر کز بیکسی ممنون احسان غمیم

بر سر ما خاک اگر دستی کشد بال هماست

شعر در مورد اسم احسان

 در کف اخلاق تست رشته تسخیر خلق

غافل از احسان مباش هیچکست بنده نیست

شعر درباره اسم احسان

 حرص زندانگاه یکعالم امیدم کرده بود

عبرت کم فرصتیها سخت احسان کرد و رفت

شعر درمورد اسم احسان

 مشرب انصاف ما خجلت کش خمیازه نیست

لب نمی آید بهم از شکر احسان قدح

شعر با اسم احسان

 آن سخاکیشان که بر احسان نظر واکرده اند

از گشاددست و دل چشمی دگر واکرده اند

شعر برای اسم احسان

 زنهار بخود نیز ترحم ننمائی

امروز درین انجمن احسان گله دارد

شعر با کلمه احسان

 ای موج گر احسان طلب در نظر تست

در وصل گهر هم نگشائی کمر از خود

شعر با نام احسان

 شکر احسان در زمین بیکسی بی ریشه نیست

سایه دستی که افتد بر سرم مو میشود

شعر نو با اسم احسان

 در کمند سعی نیکی چین کوتاهی خطاست

تا بهر دامن که خواهی دست احسان میرسد

شعر با کلمه ی احسان

 نیست غیر از شرم حاجت ابر گلزار کرم

میکند سائل عرق تا دست احسان بشکفد

شعر در مورد اسم احسان

 عشق خونخوار از دم تیغ فنا

دست احسان بر سر ما میکشد

شعر درباره اسم احسان

 وعده احسان بمعنی از گدائی نیست کم

بر کرم ظلم است اگر خواهد زسائل انتظار

شعر باسم احسان

 بعالم کرم آداب جود بسیار است

وضو کن از عرق آنگاه نام احسان گیر

بیت شعر باسم احسان

 سراسر بخشش جانان طریق لطف و احسان بود

اگر تسبیح می فرمود اگر زنار می آورد

شعر درمورد اسم احسان

 نشاید خواست از درویش پاداش

نباید کشت، احسان و عطا را

بیت شعر عن اسم احسان

 نیمروزی گر شوی مهمان ما

غرق گردی در یم احسان ما

شعر در وصف اسم احسان

 کار ما جز رحمت و احسان نبود

هیچگاه این سفره بی مهمان نبود

شعر در مورد اسم احسان

 آنکه با نمرود، این احسان کند

ظلم، کی با موسی عمران کند

شعر درباره اسم احسان

 برغریبان رحمت آور چون غریبی در جهان

زانک نبود از خداوند کرم احسان غریب

شعر درمورد اسم احسان

 باری به چشم احسان در حال ما نظر کن

کز خوان پادشاهان راحت بود گدا را

شعر با اسم احسان

 گر بزند بی گناه عادت بخت منست

ور بنوازد به لطف غایت احسان اوست

شعر برای اسم احسان

 گر برانی چه کند بنده که فرمان نبرد

ور بخوانی عجب از غایت احسان تو نیست

شعر با کلمه احسان

 دیگری گر همه احسان کند از من بخلست

وز تو مطبوع بود گر همه احراق آید

شعر با نام احسان

 عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم

شاکر نعمت و پرورده احسان بودم

شعر نو با اسم احسان

 تا توانی پاس آب روی سایل داشتن

خودفروشیهای احسان به که ننمائی بکس

شعر با کلمه ی احسان

 مردگان را نیز سودای قیامت در سراست

زنده میدارد جهانی را همین احسان حرص

شعر در مورد اسم احسان

 چو ابرو بحر زلاف سخا پشیمان باش

کرم کن و عرق انفعال احسان باش

شعر درباره اسم احسان

 خدای با تو بدین صنع نیک احسان کرد

به قول و فعل تو بگزار شکر احسان را

شعر باسم احسان

 من بی تو دمی قرار نتوانم کرد

احسان ترا شمار نتوانم کرد

بیت شعر باسم احسان

 مست شو، ای هوشیار، لیک نه زین باده خور

از قدح مصطفی باده احسان طلب

شعر درمورد اسم احسان

 والا حسن دستور شه کز بهر وجه عالمی

از کف دستش هر خطی دیباچه احسان نگر

بیت شعر عن اسم احسان

 ترک حیوانی، به حیوانات جان بخشیدن است

خویش را محروم می داری ازین احسان چرا

شعر در وصف اسم احسان

 خواب غفلت از سحرخیزی حجاب ما شده است

نیست ورنه کوتهی در مد احسان صبح را

شعر در مورد اسم احسان

 دشمن خونخوار را کوته به احسان ساز،

دست هیچ زنجیری به از سیری نباشد شیر را

شعر درباره اسم احسان

 خشکسال التفات از بس که دارد تشنه ام

مد احسان می شمارم زان ستمگر تیغ را

شعر درمورد اسم احسان

 ابر نیسان از صدف احسان نمی دارد دریغ

مخزن گوهر شود دل دست بالا کرده را

شعر با اسم احسان

 نیست احسان بنده کردن مردم آزاد را

دانه چینی خوشترست از دانه افشانی مرا

شعر در مورد اسم احسان

شعر در مورد اسم عسل

شعر در مورد عسل,شعر در مورد عسل بانو,شعر در مورد عسلویه,شعری در مورد عسل,شعر در مورد اسم عسل,شعر در مورد چشم عسلی,شعر در مورد ماه عسل,شعر درباره عسل,شعر کودکانه در مورد عسل,شعر عاشقانه در مورد عسل,شعر درباره عسل بانو,شعر درباره عسلویه,شعری درباره عسل,شعر درباره اسم عسل,شعر درباره چشم عسلی,شعر درباره چشمان عسلی,شعر درباره ماه عسل,شعر طنز درباره ماه عسل,شعر عاشقانه درباره عسل,شعر درباره ی عسل,شعر نو درباره عسل,شعر در وصف عسل,شعر در وصف چشمان عسلی,شعر در وصف عسل بانو,شعر مریم حیدر زاده در وصف عسل بدیعی,شعری در وصف عسل,شعر در وصف چشم عسلی,شعر در وصف اسم عسل,شعر مریم حیدر زاده در مورد عسل بدیعی,شعر عسلی,شعر عسل بانو سیاوش قمیشی,شعر عسلی,شعر عسل بانو مریم حیدر زاده,متن شعر عسل بانو,دانلود شعر عسل بانو,شعر عسل بانو عسل گیسو,متن شعر عسل بانو قمیشی,شعر نو عسل بانو,شعر در مورد عسل بانو,شعر عسل بانو از سیاوش قمیشی,شعر در مورد اسم عسل,شعر درباره اسم عسل,شعر اسم عسل,شعر در مورد اسم عسل,شعر باسم عسل,شعر باسم عسله,شعر عن اسم رسل,شعر راجع به اسم عسل,شعر درباره اسم عسل,شعر برای اسم عسل,شعر در وصف اسم عسل,شعر با اسم عسل,شعر درمورد اسم عسل

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم عسل برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

تو ریختی عسل ناب را به کندوها

به رنگ و بوی تو آغشته اند شب بوها

شعر در مورد عسل

از من تلخ چرا طعم عسل میخواهـــی

تو چه از این زن زانو به بغل میخواهــی

شعر در مورد عسل بانو

عسلستان غریبی ست گل روش ولی

عسل از شانه ی کندوش چه حالی دارد

شعر در مورد عسلویه

همیشه کام مرا تلخ می کند دنیا

به قدر تلخی دنیای تان، عسل لطفا !

شعری در مورد عسل

به چشمان عسل رنگت زبانی تلخ می آید

که هر چه چشم شیرین تر، زبان زنبورتر بهتر

شعر در مورد اسم عسل

هر صبح مربای غزل ، ظرف عسل ، من

با نان تن داغ تو صبحانه بسازم

شعر در مورد چشم عسلی

یکشنبه است،بوی غزل می دهد تنت

بوی گلاب،بوی عسل می دهد تنت

شعر در مورد ماه عسل

لب مربا، چشم عسل، خامه بناگوش منی

چیده ام با یاد تو صبحانه باور کن عزیز !

شعر درباره عسل

شکرپاشی نکن

با خنده های گاه و بی گاهت

شکستی ارج و قرب این عسل ها را، رطب ها را

شعر کودکانه در مورد عسل

نهاده است به غبغب ترنج قالی کرمان

نشانده بر عسل لب انارهای بدخشان

شعر عاشقانه در مورد عسل

تُرْش رویــی هم بکن شیرین عسل بانوی من

  گـــاه گـــاهی قاطی فالوده لیمو لازم است

شعر درباره عسل بانو

آخ ! زنبور عسل عاشق چشم ملکه ست

چشم های عسلی رنگ عواقب دارد

شعر درباره عسلویه

سال مار دوستانم با عسل تحویل شد

سال من ای دوست _دور از جان او_ با زهر مار

شعری درباره عسل

پُر از زهرند انگاری عسل ها در نبود ِ تو

شراب ناب هم انگار مخلوط َ ست با یک سَم

شعر درباره اسم عسل

زنبور ضعیفم ، بله آقا، شکننده

چشمان ِ عسل گون ِ شما خیره کننده

شعر درباره چشم عسلی

وقتی بهشت عزوجل اختراع شد

حوا که لب گشود عسل اختراع شد!

شعر درباره چشمان عسلی

غزل مثل تو رنگین است ای یار

عسل مثل تو شیرین است ای یار   

شعر درباره ماه عسل

لبخند تو مانند عسل بود همیشه

ابروی تو مضمون غزل بود همیشه

شعر طنز درباره ماه عسل

خنده کن تا جای خون در من عسل جاری کنی

بهترین محصول ها مخصوص کندوهای توست

شعر عاشقانه درباره عسل

نمیدانم چه پیوندیست بین چشم و لبهایت

که در چشمت عسل دارى ولى لبهات شیرین است

شعر درباره ی عسل

طعم عسل عالی لب‌هات دلیلی‌ست

تا مشتری دائم کندوی تو باشم

شعر نو درباره عسل

خنده‌هایت چون عسل حتا از آن شیرین‌ترند

هر  لبت  تمثیل  زیبایی  ز حوض کوثر است

شعر در وصف عسل

پردیس من تویی که شده رودی از عسل

بر کوه شانه های تو گیس طلایی ات

شعر در وصف چشمان عسلی

تا تو لب وا می کنی زنبورها کِل می کشند

هرچه می ریزی عسل در جام کندوها کم است

شعر در وصف عسل بانو

به لطف طعم لبهای تو شیرین می شود شعرم

غــــزل را با عسل می آورم ،هرچند لازم نیست

شعر مریم حیدر زاده در وصف عسل بدیعی

با نوازش های ِ داغ و لهجه ی ِ غرق ِ عسل

 بوسه شیرین، لب کلوچه اهل ِ “فومن” میشدم

شعری در وصف عسل

زنبور عسل روی لبانت زده کندو

شیرینی لبهای تو معنا شدنی نیست

شعر در وصف چشم عسلی

تو که دلخوش شده ای با عسل خاطره ها

غم تو با غم دلتنگی من یک حد نیست!

شعر در وصف اسم عسل

فقـط برای کام خود لـب تو را نمی گزم

کسی که شهد می خورد عسل ارائه میکند

شعر مریم حیدر زاده در مورد عسل بدیعی

روزی که عسل گوشه ی چشمی بنمایی

برخیزم و یکباره کنم جان به فدایت

شعر عسلی

در من کسی هنوز دنبال تو می گردد

دنبال رد سرانگشتانت

بر بی قراری گونه هایم

که مثل قرص نعنا

خنک و تند و بی پروا بود

و چشم هایت

که طعم عسل می داد

و عطر فروردین بود

این ها فقط تو بودی…

شعر عسل بانو سیاوش قمیشی

خدا را چه دیده‌ای ری‌را!

شاید آنقدر بارانِ بنفشه بارید

که قلیلی شاعر از پی گل نی

آمدند، رفتند دنبال چراغ و آینه

شمعدانی، عسل، حلقه‌ی نقره و قرآن کریم.

شعر عسلی

از انبوه عسل بر لبانم،

نشان بوسه تو را پیدا می کنند

شعر عسل بانو مریم حیدر زاده

من افطار می کنم

روزه ی نبودنت را

با همین عاشقانه های ساده

و ماهَ م عسل می شود!

متن شعر عسل بانو

خنده کن تا جای خون در من عسل جاری کنی

بهترین محصول ها مخصوص کندوهای توست

دانلود شعر عسل بانو

چقدر دلم برایت تنگ شده…

برای صدایت

و نگاهت

که طعم عسل می‌دهد

شعر عسل بانو عسل گیسو

ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ

ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻮﺳﯿﺪﻡ

ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ

ﮐﻪ ﻣﻮﻣﻨﺎﻥ

ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺩﯼ ﺍﺯ ﻋﺴﻞ

ﭼﻄﻮﺭ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ…

متن شعر عسل بانو قمیشی

احساس می کنم

آن اتفاق ناگزیر

افتاده است.

پیش از آن که تو شمع روشن کنی

عود بسوزانی

یک دنیا بوسه حرامم کنی

با چشمانی که بین عسل و فروردین مردد است؛

برایم فال فروغ بگیری

شعر نو عسل بانو

دیدارت سکوت است

آبشار پرندگانى که راه سپیده را می ‏جویند،

لیوانى عسل

در کف ناخدایى خسته که بوى نهنگ می ‏دهد،

چایى دم کشیده

(درست لحظه‏ یى که از تمام دغدغه ‏ها فارغ می شوى)

شعر در مورد عسل بانو

 آنک عسل اندوخته دارد مگس نحل

شهد لب شیرین تو زنبورمیان را

شعر عسل بانو از سیاوش قمیشی

 گرم تو زهر دهی چون عسل بیاشامم

به شرط آن که به دست رقیب نسپاری 

شعر در مورد اسم عسل

 چون پای مگس که در عسل سخت شود

چندانکه برانی نتواند رفتن

شعر درباره اسم عسل

 نیست زنبور عسل را شکوه ای از جان خویش

خانه چندانی که باشد مختصر شیرین ترست

شعر اسم عسل

 نیست در شان عسل حسن گلوسوز این قدر

چاشنی بخش لب شکرفشان پیداست کیست

شعر در مورد اسم عسل

 مال دنیا سیرچشمان را نگردد پای بند

شهد، زنبور عسل را مانع پرواز نیست

شعر باسم عسل

 خواب شیرین بودش بستر و بالین صائب

خانه هر که چو زنبور عسل مختصرست

شعر باسم عسله

چون خانه زنبور عسل، شش جهت خاک

لبریز ز شهد از لب شکرشکن کیست

شعر عن اسم رسل

 اهل دنیا حلقه بیرون در گردیده اند

همچو زنبور عسل تا خانه سامان داده اند

شعر راجع به اسم عسل

 به شیرینی سر آرد نوبهار زندگانی را

چو زنبور عسل آن را که منزل مختصر باشد

شعر درباره اسم عسل

 نوش دادم به کسان، نیش شکستم در دل

تا چو زنبور عسل صاحب شانم کردند

شعر برای اسم عسل

 از بحر عسل هاش چه دید آن دل زنبور

با مشک عسل گله زنبور برآمد

شعر در وصف اسم عسل

 پیام کرد مرا بامداد بحر عسل که

موج موج عسل بین به چشم خلق غزل

شعر با اسم عسل

 ولیکن چون عسل بشناخت سعدی

فغان از دست زنبوری ندارد

شعر درمورد اسم عسل

 خاموش که خاموشی بهتر ز عسل نوشی

درسوز عبارت را بگذار اشارت را

شعر در مورد عسل

 گر در عسل نشینی تلخت کنند زود

ور با وفا تو جفت شوی گردد آن جفا

شعر در مورد عسل بانو

 شهمات کجا گردد آن کو رخ شه بیند

کی تلخ شود آن کو دریای عسل دارد

شعر در مورد عسلویه

 کسی که کان عسل شد ترش چرا باشد

کسی که مرده ندارد بگو چرا موید

شعری در مورد عسل

 غصه کجا دارد کان عسل

ای که تو را سیصد نامی دگر

شعر در مورد اسم عسل

 نوش ورا نیش نیست ور بودش راضیم نیست

عسل خواره را چاره ز زنبور خویش

شعر در مورد چشم عسلی

 هزار خمره سرکه عسل شدست از او

که هست دلبر شیرین دوای خوی ترش

شعر در مورد ماه عسل

 گفت لعلت به تبسم که دل از ما برگیر

از عسل، امر محال است، مگس دور شود

شعر درباره عسل

 نباید بودن از پشت و رخ کار جهان غافل

چو زنبور عسل نیشی است در دنبال نوش او

شعر کودکانه در مورد عسل

 هر که شیرینی فروشد مشتری بر وی بجوشد

یا مگس را پر ببندد یا عسل را سر بپوشد

شعر عاشقانه در مورد عسل

 تا چو زنبور عسل در چشم هم شیرین شوند

به که باشد خانه های دوستان از هم جدا

شعر درباره عسل بانو

 بی مرکزست دایره عیش ناتمام

شان عسل حقارت زنبور نشکند

شعر درباره عسلویه

 به گوش در سخن حجت ای پسر عسل است

جز از سخن نخورد کس به راه گوش عسل

شعری درباره عسل

 گر نفس ترا عسل نماید بمثل

آن خون دل پیر زنانست مخور

شعر درباره اسم عسل

 ای هر دهن ز یاد لبت پر عسل شده

در هر دهن خوشی لب تو مثل شده

شعر در مورد اسم عسل

شعر در مورد اسب

شعر در مورد اسب,شعر در مورد اسب سواری,شعر در مورد اسب سیاه,شعر در مورد اسب سفید,شعر در مورد اسب امام حسین,شعر در مورد اسباب کشی,شعر در مورد اسب برای کودکان,شعر در مورد اسباب بازی,شعر در مورد اسب کرد,شعر در مورد اسب وحشی,شعری درباره اسب سواری,شعر درباره اسب امام حسین,شعر درباره اسباب کشی,شعر کودکانه در مورد اسب,شعر کودکانه در مورد اسباب بازی,شعر درباره اسباب بازی,شعر کودکانه درباره اسباب بازی,شعر اسب,شعر اسبانی,شعر اسب حیوان نجیبی است,شعر اسبانی مترجم,شعر اسب سیاه,شعر اسب سفید,شعر اسبانی رومانسی,شعر اسبانی عن الحب,شعر اسبانی رومانسی مترجم,شعر اسبانی عن الحب مترجم,شعر اسبانی مترجم بالعربی,شعر اسبانی مترجم للعربیه,شعر اسبانی مترجم عربی,شعر اسبانی عربی,شعر سهراب اسب حیوان نجیبی است,متن شعر اسب حیوان نجیبی است,شعر سهراب سپهری اسب حیوان نجیبی است,شعر اسبانی مترجم للعربی,شعر حب اسبانی مترجم,شعر غزل اسبانی مترجم,شعر حب اسبانی مترجم عربی,شعر در مورد اسب سیاه,شعر اسب سفیدم خیلی قشنگه,شعر اسب سفیدم,شعر اسب سفید وحشی منوچهر آتشی,شعر اسب سفید قصه ها,شعر کودکانه اسب سفیدم,شعر مرا اسب سفیدی بود روزی,شعر در مورد اسب سفید,دانلود شعر اسب سفیدم,متن شعر اسب سفید

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسب برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

اسب حیوان نجیبی است اگر بگذارند

چون بشر کیس عجیبی است اگر بگذارند

  سم بکوبد به زمین توی چراگاه جمال

گاهش از عشق نصیبی است اگر بگذارند

گیرم از یونجه ی تر معده ی خود پر سازد

در دلش حسرت سیبی است اگر بگذارند

چه کم از این پسران رپ و ریپی دارد

طالب زینت و زیبی است اگر بگذارند

چه بسا اسب که اسباب سواری را باخت

طعمه‌ی ساده فریبی است اگر بگذارند

اسب عاشق شد و فرمود :”نجابت کشک است

بوسه هم حس غریبی است اگر بگذارند

زین و دل داده ی آن یال پریشانم و دل-

گیرِ افسار حبیبی است اگر بگذارند

نعل در آتش دل می نهم از یورتمه اش

در دلم طرفه لهیبی است اگر بگذارند…”

نر اگر بود که صد در صد او مشتاق است

  مادیان نیز صدی- بیست اگر بگذارند!

“بوالفضول” آمده و هیبت طنزش مخفی است

طنز پرداز مهیبی است اگر بگذارند !

شعر در مورد اسب

«آن‌کس که بداند و بداند که بداند// اسب شرف از گنبد گردون بجهاند» / فخر رازی

شعر در مورد اسب سواری

اسب‏ها، این اسب‏ها

یالشان آشفته است

در نگاه سرخشان

پرسشی ناگفته است

شعر در مورد اسب سیاه

«ابله شده‌ای، وفا ز زن می‌طلبی؟// اسب و زن و شمشیر وفادار که دید؟» / ناشناس

شعر در مورد اسب سفید

بر زمین، سم می‏زنند

خشمگین، شیهه‏کشان

گویی آتش می‏جهد

از تن چالاکشان

شعر در مورد اسب امام حسین

«اسب تازی در طویله گر ببندی پیش خر// رنگشان همگون نگردد، طبعشان همگون شود» / روحی

شعر در مورد اسباب کشی

«اسب تازی دو تک رود به شتاب// شتر آهسته می‌رود شب و روز» / سعدی

شعر در مورد اسب برای کودکان

اسب‏ها زندانی‏اند

آه زیر سقف‏ها

اسب‏ها کی می‏شوند

باز آزاد و رها؟

شعر در مورد اسباب بازی

«اسب تازی شده مجروح به زیر پالان// طوق زرین همه در گردن خر می‌بینم» / حافظ

شعر در مورد اسب کرد

اسب‏ها یک روز باز

روی پا می‏ایستند

آخر آنها اهل خواب

اهل آخور نیستند

شعر در مورد اسب وحشی

«اسب فربه شود، شود سرکش» / سنایی

شعری درباره اسب سواری

یک شبی گم می‏شوند

اسب‏ها در بهت دشت

اسب من که رفت و رفت

سوی آخور برنگشت

شعر درباره اسب امام حسین

«اسب لاغرمیان به کار آید// روز میدان، نه گاو پرواری» / سعدی

شعر درباره اسباب کشی

«اسب می‌تاخت با شکوه و دلیر// که کند فعل شیر بچه شیر» / مکتبی شیرازی

شعر کودکانه در مورد اسب

«اسبی که صفیرش نزنی می‌نخورد آب// نه مرد کم از اسب و نه می کمتر از آب است» / منوچهری دامغانی

شعر کودکانه در مورد اسباب بازی

«اگر اشتر و اسب و استر نباشد// کجا قهرمانی بود قهرمان را» / ناصرخسرو

شعر درباره اسباب بازی

«اگر سکندر با شاه هم‌سفر بودی// ز اسب تازی زود آمدی فرود به خر» / فرخی سیستانی

شعر کودکانه درباره اسباب بازی

«ای بسا اسب تیزرو که بمرد// خرک لنگ جان به منزل برد» / سعدی

شعر اسب

«راه‌رو را فاقه و نعمت کند منع از سلوک// اسب راه آن است کو نه فربه و نه لاغر است» / علی‌شیر نوایی

شعر اسبانی

«ز دریا برآمد یکی اسب خنگ// سرون گرد چون گور و کوتاه‌لنگ// دمان همچو شیر ژیان پر ز خشم// پلنگ و سیه خایه و زاغ چشم» / فردوسی

شعر اسب حیوان نجیبی است

«مر سگان را عید باشد مرگ اسب// روزی وافر بود بی‌جهد و کسب» / مولوی

شعر اسبانی مترجم

«نه برگزاف سکندر به یادگار نوشت// که اسب و تیغ و زن آمد سه‌گانه از در دار» / ابوحنیفه اسکافی

شعر اسب سیاه

«هرکسی را که بخت برگردد// اسبش اندر طویله خر گردد» / ناشناس

شعر اسب سفید

«هست مامات اسب و بابا خر// تو مشو تر چو خوانمت استر» / سنایی

شعر سهراب اسب حیوان نجیبی است

«یا رب این نو دولتان را بر خر خودشان نشان// کاین همه ناز از غلام و اسب و استر می کنند» / حافظ

متن شعر اسب حیوان نجیبی است

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شعر در مورد رخ یار

شعر در مورد رخ یار,شعر در مورد رخ زیبای یار,شعر در مورد عکس رخ یار,شعر درباره رخ یار,شعر درباره عکس رخ یار,شعر درباره روی یار,شعر در وصف رخ یار,شعری در وصف رخ یار,شعر رخ یار,شعر رخ یار در آینه,شعر رخ یار,شعر عکس رخ یار,شعر رخ زیبای یار,شعر در مورد رخ یار,شعر در وصف رخ یار,شعر امان ز هجر رخ یار,شعر عاشقانه رخ یار,شعر نو رخ یار,شعر در مورد رخ یار,شعر مادر پیاله عکس رخ یار دیده ایم,شعر ما در پیاله عکس رخ یار,شعر درباره عکس رخ یار,شعر در مورد عکس رخ یار,شعر در مورد رخ زیبای یار,شعر درباره رخ یار,شعری در وصف رخ یار,متن شعر امان ز هجر رخ یار,دانلود آهنگ امان ز هجر رخ یار

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد رخ یار برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

” ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم “

من دلخوشم به خواجه و این فال … بگذریم

شعر در مورد رخ یار

من نمی‌دانم چرا رخ را تو پنهان می‌کنی

روی خود از من گرفته دل پریشان می‌کنی

شعر در مورد رخ زیبای یار

روز جدایی ات مرا یک نگه تو میکشد

وقت وداع کردنت بر رخ من نظر مکن

شعر در مورد عکس رخ یار

یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم

غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم

شعر درباره رخ یار

حـــــاشا کـــــــه هــــــــوای رخ تو در نظر است

تـقدیم بــــه تو کـــــه دل ربودن چه خوش است

شعر درباره عکس رخ یار

این عکس رخ توست که بر ماه نشسته

نشنیده ولی بچـــه پلنگ ایــن جریان را

شعر درباره روی یار

خواستی جاذبه ات را به رخ من بکشی

شاخه ی سیب دلم را بتکانی بروی

شعر در وصف رخ یار

تو رخ می تابی و من قلعه ات را آرزومندم

خر است این اسب اگر یک لحظه بردارد نگاه از تو

شعری در وصف رخ یار

تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت

جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

شعر رخ یار

سر به خاک قدمت دارم و مستم اما

کی نگاهم به رخ ماه شما افتاده؟

شعر رخ یار در آینه

آدم از جنت اگر رفت بسودای تو بود

جنتی نیست درآن جا که رخ حوانیست

شعر رخ یار

بیا و قصه حالم بخوان، که بر رخ من

نوشته دیده، به خطی، چو در مکنون است

شعر عکس رخ یار

مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست

شعر رخ زیبای یار

دست دشمن ها خشن،رخساره ی طفلان لطیف

جای سیلی بر رخ گلهای زهرا مانده است 

شعر در مورد رخ یار

گر صبوحی به وصال رخ جانان جان داد

سودن چهره به خاک سر کویش سبب است

شعر در وصف رخ یار

جز تو یاری نگرفتیم

و نخواهیم گرفت

بر همان عهد که بودیم

بر آنیم هنوز…

شعر امان ز هجر رخ یار

گر جهان بحر شود موج زند سرتاسر

من به جز جانب آن گنج گهر می نروم

 یار ما جان و خداوند قضا و قدر است

من از این جان قدر جز به قدر می نروم

شعر عاشقانه رخ یار

بر بی کسی من نگر و

چارهٔ من کن

زان کز همه کس

بی کس و بی‌یارترم من.

شعر نو رخ یار

فکر بلبل همه آن است

که گل شد یارش

گل در اندیشه

که چون عشوه کند در کارش

شعر در مورد رخ یار

دست در گردن یاد تو چنانم که مپرس

آنچنان یاد تو افتاده به جانم که مپرس

با گُلِ روی تو از باغ دلم رفت بهار

بی‌تو ای یار! چنان رو به خزانم که مپرس.

شعر مادر پیاله عکس رخ یار دیده ایم

ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا

به وصل خود دوایی کن دل دیوانهٔ ما را

شعر ما در پیاله عکس رخ یار

دست نیابد کسی به خاطر جمعم

زلف پریشان یار اگر بگذارد

هیچ نگردم به گرد عشق فروغی

جلوه حسن نگار اگر بگذارد.

شعر درباره عکس رخ یار

به چشمک اینهمه مژگان به هم مزن یارا

که این دو فتنه بهم می زنند دنیا را

شعر در مورد عکس رخ یار

 بصورت مانده اینجا گرفتار

ندیدی هیچ از این معنی رخ یار

شعر در مورد رخ زیبای یار

 ای باد چو عزم آن زمین خواهی کرد

رخ در رخ یار نازنین خواهی کرد

شعر درباره رخ یار

 ای یار رخ تو کرده هر دم شادم

یک دم رخ تو نمی رود از یادم

شعری در وصف رخ یار

 ز لطف غیب به سختی رخ از امید متاب

که مغز نغز مقام اندر استخوان گیرد

متن شعر امان ز هجر رخ یار

 دوست مخوانش که رخ ز دوست بتابد

یار مگویش که ترک یار بگوید

دانلود آهنگ امان ز هجر رخ یار

 خواجو ز یار اگر طلب کام دل کنند

ما کام دل فدای رخ یار کرده ایم

شعر در مورد رخ یار

 کدام دوست بتابد رخ از محبت دوست؟

کدام یار بپیچد سر از ارادت یار؟

شعر در مورد رخ زیبای یار

 زان چنان رخ، که تمنای دل است

صبر ازین بیش مگر نتوان کرد

شعر در مورد عکس رخ یار

 بی رخ یار ناخوش است حیات

چه خوشستی که یار داشتمی!

شعر درباره رخ یار

 در رخ او جمال یار ببین

که گل از یار یادگار آمد

شعر درباره عکس رخ یار

 مکن یار مکن یار مرو ای مه عیار

رخ فرخ خود را مپوشان به یکی بار

شعر درباره روی یار

 عراقی، در رخ خوبان جمال یار خود می بین

نظر چون می کنی باری به روی یار اولی تر

شعر در وصف رخ یار

 سیصد گل سرخ بر رخ یار منست

خیزم بچنم که گل چدن کار منست

شعری در وصف رخ یار

 ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم

ای بی خبر ز لذت شرب مدام ما

شعر رخ یار

 ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

کار چراغ خلوتیان باز درگرفت

شعر رخ یار در آینه

 گل بی رخ یار خوش نباشد

بی باده بهار خوش نباشد

شعر رخ یار

 ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب

که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن

شعر عکس رخ یار

 در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است

این از لب یار خواه و آن از لب جام

شعر رخ زیبای یار

 پرتو مهرست یا مهر رخ زیبای یار

قامت سروست یا سرو قد رعنای دوست

شعر در مورد رخ یار

 ای یار عزیز انده دوری تو چه دانی

من دانم و یعقوب فراق رخ فرزند

شعر در وصف رخ یار

 بی رخ یار هوای گل و گلزارم نیست

زانکه با دست نسیم چمن و بوی بهار

شعر امان ز هجر رخ یار

 هر یار که دور از رخ یاران بدهد جان

از دل نرود تا ابدش حسرت یاران

شعر عاشقانه رخ یار

 شمع وش پیش رخ شاهد یار

دم به دم شعله زنان می سوزم

شعر نو رخ یار

 هنوز در دلت ای آفتاب رخ نگذشت

که سایه ای به سر یار مهربان آری

شعر در مورد رخ یار

 چمن از لاله نورسته بود چون رخ دوست

گلبن از غنچه سیراب بود چون لب یار

شعر مادر پیاله عکس رخ یار دیده ایم

 هر کرا در دل بود بازار یار

عمر و جان و دل کند در کار یار

شعر ما در پیاله عکس رخ یار

 شود ز هاله کمربسته حسن ماه تمام

ز خط فروغ رخ یار می شود افزون

شعر درباره عکس رخ یار

 دزدان دل شب دست به تاراج برآرند

در دور خط از خال رخ یار حذر کن

شعر در مورد عکس رخ یار

 زین چه حاصل که رخ یار مرا در نظرست؟

چشم حیرت زدگان حلقه بیرون درست

شعر در مورد رخ زیبای یار

 می کند دیده نظارگیان را روشن

نسخه هایی که بهار از رخ یار آورده است

شعر درباره رخ یار

 هست در پرده آتش رخ گلزار خلیل

می توان چید گل از یار چو بدخو گردد

شعری در وصف رخ یار

 خوش بود صحبت آیینه و سیماب به هم

عرق شرم و رخ یار تماشا دارد

متن شعر امان ز هجر رخ یار

 اگرچه گل به رخ یار نسبتی دارد

بدیهه عرق شرم از کجا آورد؟

دانلود آهنگ امان ز هجر رخ یار

 نظر به خط و رخ یار کن که پنداری

در آفتاب قیامت گناهکارانند

شعر در مورد رخ یار

 از تاب آفتاب رخ یار فتنه ها خود را

به زیر سایه مژگان کشیده اند

شعر در مورد رخ زیبای یار

 آنها که به فردوس رخ یار فروشند

از سادگی آیینه به زنگار فروشند

شعر در مورد عکس رخ یار

 ز خط چو یار رخ آل راکند سرسبز

امید ،مزرع آمال راکند سرسبز

شعر درباره رخ یار

 داشت امروز رخ یار حجابی که مپرس

زد به روی دل مدهوش گلابی که مپرس

شعر درباره عکس رخ یار

 مرا ز آینه روی یار چون طوطی

به حرف و صوت دل آسا نمی توان کردن

شعر درباره روی یار

 در بند امید، ای دل، بگشای دو دیده

باشد که ببینی رخ دلدار که داند؟

شعری در وصف رخ یار

 شمعم رخ یار است و شرابم لب دلدار

پیمانه همان لب که به هنجار گرفتم

شعر در وصف رخ یار

 در نار چو رنگ رخ دلدار بدیدم

آتش همه باغ و گل و گلزار گرفتم

شعر رخ یار

 ما خود خجلیم از رخ یار

با آنکه ز عشق زار زاریم

شعر رخ یار در آینه

 چو بیند دیده جانش جمال یار، بخروشد

دلش زان چون عیان گردد رخ دلدار در جنبد

شعر رخ یار

 دوش پرسیدم از دل غمگین:

بی رخ یار چونی، ای مسکین؟

شعر عکس رخ یار

 تا با رخ یار نسبتی باشد

هر سال به فضل گل گلستان را

شعر رخ زیبای یار

 رخ او لاله است و این عجبست

کز رخش لاله داغدار بود

شعر در مورد رخ یار