مینا که روی دندان های ما را می پوشاند به عنوان سخت ترین ماده در کل بدن ما شناخته شده است.
یک مادۀ محافظ
به گزارش بی اس ام اس یک دندان از دو بخش تشکیل شده است: تاج دندان، بخش قابل دیدن دندان است که از لثه و ریشه می گذرد. تاج به وسیلۀ مینا پوشیده شده است. زیر مینا، عاج وجود دارد که شبیه به استخوان است. عاج، مغز دندان را احاطه می کند. مغز دندان ناحیه ای است که رگ های خونی، اعصاب و بافت ربط دهنده، در آن واقع شده است.مینا که تاج را می پوشاند وظیفۀ محافظت از دندان را برعهده دارد. مینا از شبکۀ معدنی بسیار متراکم کریستالی و از جنس هیدروکسی آپاتیت کلسیم ساخته شده است، مینا سخت ترین مادۀ موجود در بدن است. در عوض، در صورت آسیب دیدن، توانایی تولید مجددش کاهش می یابد. و این در حالی است که مینا با گذشت زمان فرسوده می شود و تحلیل می رود، این از دست دادن املاح است که باعث پوسیدگی بیشتر و جراحت های دیگری می شود. در واقع، هرگونه کاهش کیفیت مینا، حملۀ باکتری ها را آسان می سازد و پوسیدگی به وجود می آید.توجه داشته باشید که از دست دادن املاح مینا به واسطۀ خوردن مواد قندی (آب نبات، نوشیدنی های شیرین، سودا، آبمیوه و…) سرعت می گیرد. در این حالت باکتری ها از قندها و اسیدها که مینا را تضعیف می کند، تغذیه می شوند. بزاق نقش مهمی برای مقابله با از دست دادن املاح بازی می کند زیرا باعث کاهش قندها و اسیدها می شود.
چه چیزی در حساس کردن مینای دندان ها سهیم است؟
سن، روند پیری.مصرف قند و تمام خوراکی ها یا نوشیدنی های خیلی شیرین.نابهنجاری های مینا، به این دلایل: کمبود ویتامین D و عفونتی که از کودکی تا تشکیل دندان های دائمی طول بکشد (سرخک، آبله مرغان).استفراغ های پرتکرار، که ترشحات اسیدی معده را وارد دهان می کنند. و این در حالی است که اسیدهای معده نیز باعث سرعت گرفتن روند از دست دادن املاح مینا، می شوند.کلر هم می تواند به حساس شدن دندان و در نتیجه از دست دادن املاح کمک کند. برخی اوقات این مورد در بین شناگران حرفه ای که مدت زمان زیادی را در آب کلردار استخرها، می گذرانند، دیده می شود.بروکسیسم (دندان غروچه) هم میزان فرسودگی مینای دندان را به واسطۀ پدیده ای کاملاً مکانیکی افزایش می دهد.و البته، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان که زمان تماس مینای دندان و اسیدها را افزایش می دهد، نیز در این طبقه بندی قرار می گیرد.
چگونه می توان مینای دندان را تقویت کرد؟
فلور، که برای پیشگیری از پوسیدگی مورد استفاده قرار می گیرد، به کمک کریستال های هیدروکسی آپاتیت، از مینا محافظت می کند. به همین علت است که فلور در قوی تر شدن مینا در مقابل از دست دادن املاح، سهیم است.حواستان باشد که در مصرف فلور زیاده روی نکنید. با توجه به فلوری که توسط خوراکی ها و آب های معدنی به بدن منتقل می شود، مصرف یک خمیردندان حاوی فلور برای تأمین نیاز به این ماده، کافی است.و در آخر، بسته به مورد هر فرد، این دندانپزشک است که بهترین راه حل را برای هر شخص پیشنهاد می کند.
منبع:tehrankids.com
در این برنامه ریزی، میانوعدهها را در نظر بگیرید زیرا بخش زیادی از انرژی دریافتی روزانه از همین میانوعدهها دریافت میشود. درنظر گرفتن میوه برای مصرف در میان وعده البته با توجه به شستوشوی کامل انتخاب بسیار خوبی است. قابل ذکر است که برای حمل سالم مواد غذایی باید از ظروف و یخچالهای مطمئن که غذاها را تا درجه حرارت مطمئن سرد نگه می دارند، استفاده کنید و به محض رسیدن به مقصد، غذاها را دریخچال منتقل کنید تا دمای آنها کاهش پیدا نکند و همچنان سرد بماند.در صورتی که در محل اسکان به هیچ عنوان امکان پخت غذا به صورت خانگی ندارید، موارد زیر را در نظر بگیرید: برای سفر، آب و موادغذایی کافی همراه داشته باشید. و غذا را در ظروف دربسته و در جای خنک نگهداری کنید. همچنین، حتماً قبل از مصرف غذای باقیمانده از قبل، آن را به مدت 20 دقیقه روی حرارت قرار دهید. بهتر است در طول سفر از موادغذایی خام یا نیمپز استفاده نکنید، زیرا ممکن است آلوده به عوامل عفونی باشد. (حرارت بالا یکی از راههای از بین بردن عوامل عفونی در موادغذایی است(. اگر مجبورید در اغذیهفروشیها یا رستورانهای بین راه غذا صرف کنید، از تهیه بهداشتی غذاها مطمئن شوید. به نوع ظروف و وسایل مصرفی توجه داشته باشید، بهتر است در اینگونه موارد از ظروف یکبارمصرف استفاده شود. در طول سفر، فقط از آبی استفاده کنید که از سلامت آن اطمینان دارید. اگر از سلامت آن بیاطلاعید، آن را بجوشانید و سپس بنوشید. پیشنهاد میشود از آب معدنی در بطریهای دربسته که، تاریخ تولید روی در آنها ذکر شده، استفاده کنید. کنسروها و غذاهای کنسروی از انتخابهای سالمی هستند که برای سفر استفاده می شوند. با اینهمه از آنجا که مسمومیتهای غذایی کشنده، از طریق کنسروهای غذایی ایجاد میشوند، حتما محتویات کنسروها را قبل از مصرف بجوشانید. همچنین از مصرف کنسروهای بادکرده یا زنگزده خودداری کنید.مصرف پنیر تازه، چنانچه از شیر پاستوریزه تهیه نشده باشد، خطرناک است و امکان ابتلا به بسیاری از بیماریهای عفونی را فراهم میکند. بنابر این برای حفظ سلامتی خود و خانوادهتان، از لبنیات و پنیرهای پاستوریزه بستهبندیشده استفاده کنید.اگر به شیر پاستوریزه دسترسی ندارید، لازم است شیر تازه را به مدت 1 دقیقه در حال جوشیدن بههم بزنید.موادغذایی و تنقلات باز یا نوشیدنیهایی نظیر شربت یا آبمیوه را از دستفروشان و مغازههای غیربهداشتی تهیه نکنید.
منبع:salamatnews.com
به گزارش بی اس ام اس همه ساله در فصول سرد و معتدل بیماریهای عفونی دستگاه تنفس فوقانی شیوع می یابد و در این بین عفونت و درگیری لوزه ها از موضوعات سؤال برانگیز است. در این رابطه نکاتی راجع به ساختار، بیماریها و درمان بیماریهای لوزه ارائه می شود.
ساختار لوزه ها
لوزه ها بخشی از سیستم لنفاوی بدن و قسمتی از حلقه لنفی والدایر هستند که این حلقه به صورتی دایره وار دور تا دور قسمت انتهایی دهان را در برمی گیرد و شامل لوزه های حلقی، زبانی و لوزه سوم یا آدنویید و بافتهای لنفی کف حلق است. در هر صورت بحث اصلی در این بین راجع به دو توده لنفی طرفین حلق یا لوزه های حلقی است.
عفونت حلق و لوزه
(تانسیلوفارنژیت ها یا فارنژیت فولیکولر حاد)
عفونت حاد حلق و لوزه می تواند در هر سنی اتفاق افتد ولی در سنین زیر 10 سال شایع تر است. عفونت از طریق تماس نزدیک و قطرات بزاق قابل انتقال است. عامل میکروبی اصلی در این بیماری باکتری استرپتوکوک بتا همولییتیک گروه A است ولی عوامل میکروبی دیگر نیز می توانند عامل بیماری باشند ولی در کل شایع ترین علت گلو درد ویروسها هستند.
علائم بیماری
گلودرد: کودکان کم سن و سال، نوزادان و هر بیماری که قدرت اظهار شکایت را ندارد ممکن است از خوردن امتناع کند.درد گوش: به علت عصب گیری حسی مشترک حلق و مجرای گوش و یا عفونت همزمان گوش و حلق.سردرد و بی حالی: در معاینه معمولا تب، زبان باردار و احتقان و تورم گلو، بزرگی لوزه ها و وجود اگزودای سفید رنگ در تمام یا قسمتی از لوزه و نهایتا تورم غدد لنفاوی دیده می شود.در کنار عفونت حاد لوزه، التهاب و عفونت مزمن لوزه ها نیز شناخته شده است و از علائم آن گلو درد مکرر، التهاب و تورم مکرر لوزه ها یا عدم بهبودی گلودرد است که در این وضعیت می توان عامل عفونی را توسط روشهای آزمایشگاهی تشخیص داد.بیماری هایی که علائم عفونت حلق و لوزه را تقلید می کنند.بیماریهایی چون دیفتری، مونو نوکلئوز عفونی، آنژین ونسان و مخملک علائم عفونت حلق و لوزه را تقلید می کنند و از آنجا که درمان این بیماریها (غیر از مخملک) با یکدیگر متفاوت است، ضروری است در ابتدا به تشخیص صحیح رسیده سپس درمان را شروع کرد.
عوارض عفونت لوزه ها
مهمترین عواملی که باعث عفونت لوزه ها می شود شامل: آبسه دور لوزه، عفونتهای ریوی، تب روماتیسمی (در اصطلاح عام روماتیسم قلبی)، گلومرولونفریت حاد یا التهاب و عفونت در کلیه است.
درمان عفونت در لوزه ها
برای درمان عفونت در لوزه ها یکی از روشهای زیر پیشنهاد می شود:
الف- درمان طبی: پس از اثبات عفونت باکتریایی لوزه ها می توان درمان با آنتی بیوتیک را شروع کرد. درمان اساسی عفونت استرپتوککی حلق و لوزه که عامل اصلی ابتلا به تب روماتیسمی و گلومرولونفریت است. پنی سیلین است که به صورتهای خوراکی یا تزریقی قابل تجویز است که بنا به صلاحدید پزشک و با توجه به شرایط سنی و شغلی بیمار و فرهنگ مصرف داروی بیمار صورت می گیرد و در صورت حساسیت بیمار به این دارو جایگزین هایی چون اریترومایسین و تتراسایکلین مورد استفاده قرار می گیرد.
ب- درمان جراحی لوزه ها: عمل جراحی در لوزه های حلقی به علل مختلف پیشنهاد می شود که برخی از مهمترین این دلایل به شرح زیر هستند:
1- شخصی که به علت عفونتهای چرکی مکرر لوزه روزهای زیادی از مدرسه و کار را از دست بدهد و با درمان طبی بهبود یابد (تعداد دفعات ابتلا به عفونت میزان مطلقی نیست ولی برخی از مکاتب ابتلای بیشتر از 6 بار در سال به عفونت چرکی لوزه را ملاک عمل می دانند.)2- کودکی که به خاطر عفونت چرکی مکرر لوزه ها تب و تشنج ناشی از تب داشته باشد ممکن است از این عمل جراحی به منظور حذف یکی از عوامل مهم تشنج ناشی از تب سود ببرد.3- کودکانی که در اثر عفونت و التهاب شدید لوزه ها، تنفس و بلع شان مختل شود تحت عمل جراحی لوزه قرار می گیرند.4- بیمارانی که آبسه دور لوزه دارند.5- حاملان میکروب دیفتری (دیفتری لوزه ها و حلق را درگیر می کند.)6- در سرطان لوزه نیز برداشتن لوزه ها توصیه می شود.اما همیشه سؤال این نیست که چه لوزه هایی باید عمل شوند، این سؤال که چه لوزه هایی نباید مورد عمل جراحی قرار گیرند نیز به همان اندازه مهم است که این موارد نیز به طور خلاصه عنوان می شوند.1- در صورتی که بیمار نقص ایمنی مثل هیپوگاما گلبولینمی و یا اختلالات خونی داشته باشد.2- در زمان عفونت حاد ریه و راههای هوایی، حلق و حنجره و…3- در زمان شیوع فلج اطفال که معمولا این شیوع در تابستان و اوایل پاییز بیشتر است لذا بهتر است عمل لوزه برای حتی الامکان در این فصول انجام نشود.4- در صورت بزرگ شدن لوزه ها بدون این که راه هوایی مسدود شده باشد.5- وجود و گیر کردن ذرات غذا در حفره های لوزه که در این مورد نیز نیازی به عمل جراحی نیست.در تمام موارد فوق نظر قطعی با پزشک معالج است و دیگر این که برداشتن لوزه ها تأثیر چندانی در کم کردن عفونت های مجاری تنفسی فوقانی ندارد و اعضای لنفی در گلو نقش مهمی در ایمنی بدن دارند. در هر صورت مطالب فوق در حد امکان خلاصه و ساده عنوان شد و امید است مورد استفاده خواننده واقع شود. بدیهی است اطلاعات تکمیلی را همکاران محترم پزشک به بیماران خود ارائه خواهند کرد.
منبع:tebyan.net